บทที่ 010

แสงอรุณยามเช้าสาดส่องเข้ามาในเพนต์เฮาส์ของซีเอล เขายกมือหาวขณะเดินออกจากห้องครัวพร้อมแก้วกาแฟในมือมายังห้องนั่งเล่น เขาเห็นลูคัสกำลังเดินไปเดินมาอย่างกระวนกระวาย โทรศัพท์แนบหูพร้อมกับพูดจาอย่างรวดเร็วด้วยความขุ่นเคือง ซีเอลเดินไปนั่งบนโซฟาอย่างเกียจคร้าน รอให้ลูคัสคุยโทรศัพท์เสร็จพลางจิบเครื่องดื่มจ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ