บทที่ 011

ซีเอลถอนหายใจแผ่นหลังพิงกับเบาะรถ เขาเสยผมตัวเองแล้วมองชายที่นั่งอยู่ข้างๆ บนเบาะหลังของรถที่กำลังเคลื่อนตัว

อีกฝ่ายยังคงดูไร้ที่ติเหมือนเคย เขานั่งไขว่ห้างขณะเลื่อนดูแท็บเล็ต มีเสื้อโค้ตตัวใหญ่พาดอยู่บนไหล่กว้างทับชุดสูทสีเทาเข้ม

ซีเอลเบือนหน้าหนีแล้วก้มลงมองชุดของตัวเองที่ถูกบังคับให้ใส่ เขาถูกจ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ