บทที่ 132

ซีเอลไม่รู้ว่าตัวเองอยู่ที่ไหนขณะหมุนตัวไปรอบๆ กลางถนนที่มืดมิดและเปลี่ยวร้าง หัวใจของเขาเต้นรัวเร็วเกินไป และทุกเสียงที่ได้ยินก็ทำให้เขาสะดุ้งโหยง อากาศเย็นเยียบ หนักอึ้ง และเงียบสงัด ไม่มีรถ ไม่มีผู้คน เขาหนีรอดมาได้ แต่ตอนนี้เขาหลงทาง และพวกนั้นก็คงรู้แล้วว่าเจ้านายของพวกมันตายและคงกำลังตามล่าเขา...