บทที่ 143

ซีเอล

ห้องนี้หนาวเย็น ไม่ใช่หนาวจนแข็ง แต่ก็เย็นพอที่จะรู้สึกได้ว่าราวกับอากาศรังเกียจที่จะสัมผัสกายเขา

ซีเอลนอนอยู่บนเตียง เขานิ่งงัน ไม่ไหวติง และไร้ชีวิตชีวา แทบจะเหมือนคนตายจริงๆ เขาไม่ได้สวมใส่อะไรนอกจากกางเกงชั้นในตัวเดียว ผิวชื้นแฉะ เส้นผมเหนียวแนบติดหน้าผาก สิ่งเดียวที่บ่งบอกว่าเขายังมีชีว...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ