บทที่ 0157

อากาศในโรงพยาบาลเงียบและหนักอึ้งเกินไป ซีเอลแทบจะหายใจไม่ออกเพราะความขาวโพลนของผนัง เขานั่งอยู่ข้างเตียงของเซอร์ซีส เป็นเวลาสองวันแล้วที่ชายคนนั้นไม่มีทีท่าว่าจะฟื้นคืนสติ มีเพียงหน้าอกที่ขยับขึ้นลงอย่างเชื่องช้า

ซีเอลไม่ได้ขยับไปไหนเลยแม้แต่นิ้วเดียว ด้วยกลัวว่าจะพลาดวินาทีที่เซอร์ซีสตื่นขึ้นมา ซี...