บทที่ 158

การเดินทางกลับโรงพยาบาลนั้นยาวนานและเงียบงัน ความคิดในหัวของซีเอลพลันเงียบสงบไปชั่วขณะ

เขาถอนหายใจอีกครั้งขณะเอนหลังพิงเบาะรถ หลับตาลง และในห้วงคำนึง ภาพทุกอย่างก็ฉายซ้ำขึ้นมาอีกครั้ง แววตาที่เปี่ยมด้วยความหวังแต่ก็เจือปนด้วยความหวาดกลัวของทีน่า หน้าท้องที่นูนใหญ่ของเธอ และท่าทางที่เธอกอดเงินไว้แนบ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ