บทที่ 159

เสียงบี๊บ นั่นคือสิ่งแรกที่ซิเอลรับรู้ได้เมื่อเขาฟื้นคืนสติ มันดังลั่นราวกับกรีดร้องอยู่ข้างหูและฉุดกระชากเขาออกจากความมืดมิดในขณะที่ดวงตาเบิกโพลง

ชั่วขณะหนึ่ง ทุกสิ่งที่เขาเห็นคือเพดาน จากนั้นเขาก็ดีดตัวพรวดขึ้นมานั่งบนเตียง เสียงบี๊บดังรัวเร็วเท่ากับการเต้นของหัวใจและความปวดตุบๆ ที่ศีรษะ ร่างกายข...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ