บทที่ 044

ในชั่วพริบตาที่ซิเอลกำลังก้าวเข้าห้องนอนของตัวเอง เช้าวันต่อมาข้อมือของเขาก็ถูกคว้าไว้และแผ่นหลังถูกกระแทกเข้ากับผนังข้างประตู ดวงตาสีเทาของเซอร์ซีสทอประกายอย่างอันตรายมองลงมา แต่ก็ไม่แข็งกร้าวและเย็นชาเหมือนอย่างเคย ในดวงตานั้นอัดแน่นไปด้วยอารมณ์ ไม่ใช่แค่ความโกรธเกรี้ยว—ไม่ใช่ครั้งนี้

ซิเอลเห็นควา...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ