บทที่ 066

สามวันต่อมา

ลูคัสไม่คิดว่าจะได้เจอเทรนต์อีกหลังจากมื้อค่ำเมื่อไม่กี่วันก่อน เขาเลิกคิ้วขึ้นเมื่อเปิดประตูเพนต์เฮาส์ของตัวเองแล้วเห็นเทรนต์ยืนอยู่ตรงนั้นพร้อมกับรอยยิ้มราวกับเด็กหนุ่มและแจ็กเก็ตหนังตัวเก่ง

“นี่นายตามฉันมาเหรอ” ลูคัสเอียงคอถามขณะที่ยังจับประตูไว้แน่น ราวกับพร้อมจะกระแทกมันใส่หน้าเด็...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ