บทที่ 65 ตอนที่ 65

“ทำไมล่ะ นี่ผมยังไม่หายดีเลยนะ จะอาบน้ำเองก็ลำบาก คุณจะต้องไปดูแลผมที่บ้าน ทั้งวันทั้งคืน โอเคไหม”

เขาดันหล่อนออกห่าง และจ้องมองลึกเข้ามาในดวงตาที่กำลังฉ่ำไปด้วยหยาดน้ำตาของหล่อน

“ดวงตาคุณดูเศร้าๆ นะร้อยแก้ว มีอะไรที่ปิดบังผมอยู่หรือเปล่า ไหนบอกมาสิครับ”

“มะ... ไม่มีค่ะ ไม่มีจริงๆ ค่ะบอส”

“คุณโก...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ