บทที่ 67 ตอนที่ 67

เพราะอย่างนี้นี่เอง ดวงตาของร้อยแก้วถึงได้เศร้าหมองนัก แม้ว่าหล่อนจะพยายามทำตัวร่าเริงแค่ไหนก็ตาม

‘เธอคงเจ็บมากใช่ไหมตอนนั้นน่ะ ร้อยแก้ว เจ็บ... ที่ต้องทนฝืนยิ้มให้ฉัน ทั้งๆ ที่รู้อยู่เต็มอกว่ากำลังจะต้องไป’

หัวใจของจาคอฟร้าวราน เขาเจ็บปวดที่ร้อยแก้วเดินจากไป แต่ที่เจ็บปวดยิ่งกว่าก็คือ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ