บทที่ 29 29

สรุปคือการเดินตลาดครั้งนี้ เธอไม่ได้ซื้อขนมของตัวเองเลย แต่ได้แมวแทน

เธอรีบไปบริษัท อุ้มแมววิ่งกระหืดกระหอบเข้าลิฟต์ ตรงไปชั้นบนสุดของตัวตึก

แย่แน่ๆ เธอมาสายเกือบครึ่งชั่วโมง

แค่นึกถึงสายตาดุๆ และการหักเงินแบบใจร้ายของกันต์ธร เธอก็ขนลุกซู่ๆ

“ขอประทานโทษที่มาสายค่ะ” หญิงสาวเปิดประตูเข้าไป แล้วก้ม...