บทที่ 51 51

ผ้าขนหนูไว้กับราวเหล็กข้างตู้ ก่อนจะคว้าแป้งมาโรยบริเวณอก นิดหน่อย แล้วก้าวขึ้นเตียง ล้มตัวลงนอน ถามเสียงอ่อยๆ ว่า

“ไม่นอนจริงเหรอ”

“ไม่ค่ะ อีกสักพัก” ปฏิเสธด้วยแววตามุ่งมั่นเป็นประกายเจิดจ้า

“ไม่ง่วงรึ”

“ไม่ค่ะ คงเพราะผิดที่ด้วย ปายเลยตาสว่าง”

“ไม่ร้อนบ้างเหรอ ใส่มิดชิดซะขนาดนั้น” ชายหนุ่มกวาด...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ