บทที่ 114 ฆ่าฉันเสียเถอะ (50%)

สามวันต่อมา ชายชาญและสินก็เข้ามาหาจักรพรรดิที่ห้องทำงาน ช่วงนี้งานเขาเยอะเป็นพิเศษ จึงทำมือส่งสัญญาณให้ลูกน้องทั้งคู่นั่งรอก่อน ส่วนตัวเองก็คุยโทรศัพท์กับคู่ค้าต่อ นานพอสมควรถึงได้วางสาย

“ว่ามา”

“จับตัวคนร้ายได้แล้วครับนายหัว”

สินเอ่ยรายงาน

“งั้นก็แสดงว่า…ไม่ใช่ฝีมือของบูรณิมาสินะ”

เสี...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ