บทที่ 275 บทส่งท้าย ครอบครัวพร้อมหน้า (50%)

“ป๋านอนไม่หลับ”

เสียงคนโทรมางอแงเหมือนเด็กน้อยวัยสามขวบจนเธอเผลอหลุดยิ้ม ทั้งหมั่นไส้ ทั้งขำคนตัวโต หากแต่ยังไม่วายปากดีสวนกลับอย่างกวนๆ

“แก่แล้วก็งี้แหละ”

“อีหนู…นี่ผัวเอง”

คนฟังย่นจมูก หน้าแดงซ่าน

“ยอมรับความจริงหน่อยสิ ว่าคุณน่ะ…แก่แล้ว”

“แก่ก็มีแรงทำลูกคนที่สามให้หนูได้นะคะ” ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ