บทที่ 3 2

“ปราปต์เดี๋ยว”

ไม่แน่ใจตัวเองเหมือนกันว่าต้องการหยุดมันจริงไหม เพราะหัวใจยังคงเรียกร้องอยากให้เขาทำต่อ แต่ความถูกต้องกลับเรียกร้องให้พอแค่นี้

“ปอดแหกหรือไง ?”

อารยาหน้าชาเมื่อถูกท้าทาย ความอยากเอาชนะทำให้

บ้าจี้พูดอย่างคนมั่นใจเต็มร้อยว่า

“อ้อนไม่เคยป๊อด”

ถ้าปอดแหกจะกล้าสารภาพรักโดยไม่กลัวว่าจะเสียเพื่อนอย่างนั้นหรือ

ปราปต์แสยะยิ้มพึงพอใจ แววตาแฝงเลศนัยก่อนจะจูบเธออีกครั้ง จูบของเขาช่างร้อนแรงและดูดดื่ม มือสากก็ป้วนเปี้ยนทรวงอกอวบหยุ่นแล้วบีบเคล้นอย่างเมามัน

สองแขนของอารยาโอบรอบลำคอใหญ่เพื่อใช้เป็นหลักเหนี่ยวรั้ง เขาล้วงลงไปในกางเกงขาสั้น กอบกุมเนินเนื้ออวบอิ่มเต็มไม้เต็มมือ พุ่มไหมนุ่มละมุนให้ความรู้สึกฮึกเหิมคึกคัก

เป็นพิเศษ

“อ๊า...”

อารยาครางเสียงแผ่วเมื่อนิ้วกลางของเขาเบียดเข้าไปในดอกไม้งามที่ยังไม่แย้มกลีบ ซ่านเสียวจนต้องจิกปลายเล็บกับ

แนวบ่าแกร่ง

เมื่อดอกไม้งามสู้มือเขาก็ยิ่งเหิมเกริม นิ้วหัวแม่มือใหญ่กดลงไปกลางตุ่มเนื้อแล้ววนไล้ถี่รัวกระตุ้นเร้าจนแม่คนเสน่ห์แรงครวญครางเสียงหวาน

“อยากได้ก็บอกมาเดี๋ยวจัดให้”

อายุปูนนี้แล้วใช่จะไม่เข้าใจว่าที่เขาพูดหมายถึงอะไร

“อ้อน...อ้อน...อ๊ะ”

ร้องเสียงหลงเสียวซ่านสุดใจเมื่อลำนิ้วที่บดบี้ติ่งสวาทแทรกเข้ามาในร่องสาวถูไถสลับกดเน้น เขาเกร็งแขนจนเส้นเลือดปูดโปน

“ไอ้ผู้ชายพวกนั้นมันเคยทำให้เธอแบบนี้ไหม”

“ประ...ปราปต์ อ๊าย !”

ความเจ็บปวดเสียดแทรกจากกึ่งกลางลำตัวเมื่อถูก

นิ้วแกร่งชำแรกแทรกผ่านม่านพรหมจรรย์เข้ามาแล้วหมุนควงอย่างชำนิชำนาญ

กลางเกสรสวยปวดหนึบรู้สึกแทบขาดใจในคราแรกแต่แปรเปลี่ยนเป็นสยิวซ่านในภายหลัง สมองต้องการให้เขาออกไปแต่ร่างกายกลับเชื้อเชิญด้วยการบดเบียดเข้าหา

“แรดฉิบหาย”

ปราปต์พูดอมยิ้ม แล้วพร้อมกับกระหน่ำนิ้วถี่รัวจนอารยาต้องร้องปราม

“เบา ๆ หน่อยสิ อ๊อย...”

เขาจูบอารยาแรง ๆ อีกครั้งแล้วเพิ่มนิ้วเข้าไปจากหนึ่งเป็นสอง ดอกไม้งามตอดรัดลำนิ้วแข็งกระด้างจนคนตัวโตคำรามทุ้มในลำคอ น้ำหวานชุ่มฉ่ำรินไหลลงมาตามง่ามมือ ร่างแน่งน้อยเกร็งอยู่ชั่วครู่ก็กระตุกพร้อมกับที่อารยาเอื้อมมือคว้าประตูสวรรค์

เอาไว้ได้

“ปราปต์”

ใบหน้าชื้นเหงื่อซุกซบกับแผงอกกำยำ ในขณะที่เขายกมือขึ้นมาเลียไล้ดื่มกินน้ำหวานที่เปื้อนเลอะจนเกลี้ยง

ตอนนี้อารยายังต้องกอดเขาไว้ไม่เช่นนั้นคงทรุดลงกับพื้น แต่สมองกลับโล่งโปร่งสบายอารมณ์ผ่อนคลายลงอย่าง

น่าประหลาดใจ และไม่เข้าใจเลยว่าทำไมตอนนี้อยากกัด

เนื้อแน่น ๆ ของเขาจังเลย

“จะกินอ้อนไหม”

เงยหน้าขึ้นถาม แววตาสวยเปล่งประกายสุกใส มากกว่าความสุขใจก็คือเธอต้องการให้เขาเติมเต็ม ความสุขสมที่เขาเพิ่งมอบให้ดูเหมือนมันยังมีอะไรขาดหาย

“อยาก แต่จะยอมไหม ?”

เธอไม่รู้หรอกว่าเขากำลังพยายามข่มอารมณ์อย่างแสนสาหัส มือที่ลูบไล้ชายโครงของเธออยากจะทำมากกว่านั้น เขาอยากจับมาฟัดให้หนำใจ

“อยากให้กินจะแย่”

มือเล็กลูบไล้หน้าอกเขาแล้วบีบหัวนมสีน้ำตาลเข้มเบา ๆ เล่นเอาอารมณ์กลัดมันของปราปต์กระเจิง

เขาตวัดร่างเธอด้วยแขนข้างเดียวแล้วโยนลงกับโซฟาก่อนจะตามลงมาถอดเสื้อให้จากนั้นก็ดึงกางเกงขาสั้นออกไปอย่างรวดเร็ว

เพราะไม่เคยมีประสบการณ์มาก่อนอารยาทั้งเขินทั้งอายจนต้องยกมือปิดบังทรวงอกและหนีบขาเอาไว้ สายตามองคนตัวใหญ่ที่ยิ้มพรายพร้อมปลดเข็มขัดของตัวเองแล้วรูดซิปกางเกงลง ตามด้วยถอดบอกเซอร์ตัวจ้อย กระบอกปืนใหญ่ชูชันชี้โด่เด่ดูอวบอัดจนอารยาประมาณได้ว่ากำไม่รอบ

ด้วยความสูงร้อยแปดสิบเก้าเซนติเมตรและสัณฐานกำยำทำให้ปราปต์เป็นถูกจัดเป็นผู้ชายตัวสูงใหญ่ ความเป็นชายของเขาที่ว่ากำไม่รอบนั้นมองโดยประมาณแล้วคงเกินมาตรฐานชายไทย

จากผลวิจัยที่เคยศึกษาขนาดใหญ่โตโอฬารเช่นนี้คือมาตรฐานฝั่งยุโรปซะมากกว่า

นั่นทำให้หญิงสาวกลืนน้ำลายลงคอมองส่วนนั้นของเขาตาไม่กะพริบ ยิ่งตอนที่ปราปต์เดินมาหามันก็ส่ายป่ายไปปัดมาให้ความรู้สึกเซ็กซี่บอกไม่ถูกและลึก ๆ เธอกำลังเรียกร้องหามันอย่างน่าอาย

“ซ่อนรูปซะด้วย”

ปราปต์กล่าวอย่างพึงพอใจเมื่อจับดึงมือเรียวทั้งสองข้างออกจากอกอวบ อารยาชอบใส่เสื้อผ้าตัวใหญ่ ๆ เพื่ออำพรางสัดส่วนเพราะเธอมักประหม่าเวลามีคนมองราวกับจ้องจะกลืนกินโดยเฉพาะผู้ชาย

“ยังจะว่าเม็ดลูกเกดอีกไหม”

เธออดค่อนขอดไม่ได้ นึกถึงเหตุการณ์ที่งานเลี้ยงแล้วเจ็บใจไม่หาย

ชายหนุ่มไม่ตอบ

เขายิ้มพรายแต่ดันเป็นรอยยิ้มอย่างคนเจ้าเล่ห์ก่อนทาบมือลงกับทรวงอกขาวสล้างบีบเม็ดทับทิมสีหวานเบา ๆ เพื่อกระตุ้นเร้าอารมณ์แล้วเปลี่ยนเป็นเคล้นคลึงเมามัน

กระแสวาบหวามทำให้ขนอ่อนทุกเส้นของอารยาลุกเกรียว ความเสียวกระสันพาให้เกสรงามปวดร้าวไปหมด

“อ๊า...”

อารยาครางเสียงแผ่วเมื่อเขาลูบไล้มือลงมาตามหน้าท้องแบนราบ ก่อนหยุดตรงจุดยุทธศาสตร์แต่คราวนี้เขากอบกุมมันจากภายนอก

นิ้วกลางแข็งแกร่งออกแรงเกาเบา ๆ แต่เท่านั้นก็เพียงพอที่จะทำให้หญิงสาวครางกระเส่าก่อนจะถูกเขาดึงขึ้นไปจูบ

แรง ๆ ปราปต์ชำนาญราวกับเป็นโค้ชทางด้านนี้ เขาดูดกลืนเอาเสียงร้องจากเธอไปเสียหมดพอผละออกก็ยังทำให้เธอติดใจ

ไม่อยากผละจาก

“ใจเย็น ๆ”

เขาใช้มือข้างหนึ่งดันแนวไหล่บอบบางเบา ๆ ก่อนจะ

พูดขึ้นว่า

“ต่อไปนี้มันจะไม่เหมือนเดิม และเธอก็แทนฟ้างามไม่ได้ รู้ใช่ไหม”

ชื่อฟ้างามบีบหัวใจของเธออย่างมากไม่แพ้แรงปรารถนาที่ทะยานสูง และตอนนี้เธอไม่อยากปล่อยโอกาสที่จะมีความสุขกับคนที่ตัวเองรักหลุดลอยไปจึงพยักหน้าหน้าแทนคำตอบ

ปราปต์ถือว่าตัวเองขออนุญาตแล้วจึงขยับเข้าไปแยกขาออกจากกัน เกี่ยวเป้าแพนตี้ที่ชุ่มฉ่ำน้ำหวานขึ้นเบา ๆ แล้วก็ต้องกลืนน้ำลายลงคืออย่าง

กระเหือดกระหายเพราะกลีบเนื้อโหนกนูนฉ่ำวาวแล้วค่อย ๆ แหวกกลีบผกาออกจากกันจนได้เห็นกลางเกสรสีแดงระเรื่อหอมกลิ่นครีมอาบน้ำ

อารยาสวยสะอาดไปหมดทั้งตัว ดอกไม้งามที่ปกคลุมด้วยพุ่มไหมดำเลื่อมไร้รอยหมองคล้ำจนอดที่จะจุมพิตลงไปไม่ได้

“ประ...ปราปต์”

คนตัวเล็กครางเสียงหลงเมื่อลิ้นนุ่มชุ่มแฉะปาดไล้จากต่ำขึ้นสูงคล้ายคนชิมไอศกรีม แล้วปาดวนตรงจุดที่อ่อนไหวที่สุดอย่างช่ำชอง

เธอเสียวซ่านจนบิดกายเร่า ๆ สะโพกกลมกลึงหยัดขึ้น ร่อนเข้าหาพร้อมกดศีรษะของปราปต์ลงมา

“ยะ...อย่าหยุด”

คิดว่าตัวเองพูดดังมากแต่เสียงที่เล็ดลอดไปแค่แผ่วเบา

อารยาเสียวแทบขาดใจเพราะเขาทั้งขบเม้มและดูดดึงติ่งสวาทพร้อมสอดนิ้วเข้ามาภายใน

น้ำหวานหล่อลื่นช่วยให้เธอไม่เจ็บมากอีกทั้งลิ้นอันช่ำชองก็ทำงานได้เป็นอย่างดีสมฉายาชิวหาพาเพลิน ตั้งแต่เริ่มเข้าวัยรุ่นเธอได้ยินเพื่อน ๆ ล้อปราปต์เช่นนี้แต่ไม่เข้าใจ วันนี้รู้แล้วว่าอะไรเป็นอะไร

“อา...”

เขาส่งอารยาสู่ปลายทางสวรรค์อีกครั้งแล้วขยับขึ้นมาบดจูบเร่าร้อนจนแม่คนเสน่ห์แรงหายใจแทบไม่ทันแล้วผละออกเพื่อถามอีกครั้ง

“แน่ใจนะว่าจะให้กินจริง ๆ”

ทั้งที่ตัวเองก็ทรมานแทบแย่แต่เขาก็ยังให้โอกาสแม่คนมโนว่าตัวเองเสน่ห์แรงได้ไตร่ตรอง

คนใต้ร่างพยักหน้ารีบ ๆ เวลานี้อารยาแน่ใจเสียยิ่งกว่าอะไร สมองของเธอไม่มีอะไรอีกแล้วนอกจากความต้องการ หลังจากนี้จะเป็นอย่างไรไม่รู้ รู้เพียงแค่อยากให้ปราปต์กินหัวกินหางกินกลางตลอดตัว

เขาจับท่อนเนื้ออวบที่เหยียดขยายเต็มกำมือของตัวเองครูดไถกับปากทางรักที่เปิดอ้าพรักพร้อม ความเป็นหญิงของอารยาปวดหนึบเพราะความต้องการที่มากล้นจนต้องแอ่นหยัดเข้าหาสุดกำลัง

“เร็วสิ อ้อนไม่ไหวแล้วนะ”

ตอนนี้กลายเป็นว่าปราปต์เป็นฝ่ายอยู่เฉยปล่อยให้อารยาร่อนสะโพกขึ้นมาบดเบียดร่องสาวแฉะชื้นกับเส้นเอ็นที่เกร็งเป็นสัน สะโพกกลมกลึงกระทบกับพวงสวรรค์จนเขาต้องสูดปาก

“ปราปต์”

อารยาพร่ำชื่อเขาด้วยเสียงหวานเซ็กซี่พลางลูบไล้ตัวเองเพื่อบรรเทาความทรมาน ภาพนั้นกระตุ้นความต้องการของชายหนุ่มให้พุ่งปรี๊ด แขนใหญ่ช้อนเอวคอดขึ้นมาแล้วจับให้อยู่ในตำแหน่งที่พอเหมาะก่อนจะดุนดันเข้าไปในโพรงน้ำผึ้งหวาน

“กรี๊ดดด ปราปต์ อ้อนเจ็บ”

อารยาสะดุ้งเฮือกเมื่อถูกตัวตนใหญ่โตชำแรกแทรกผ่านเข้ามาในร่างกาย เธอกรีดร้องพร้อมกับพยายามผละหนีแต่ถูกปราปต์รั้งสะโพกกลมกลึงเอาไว้ เขาเองก็ตกใจเหมือนกันที่หญิงสาวยังไม่เคยผ่านมือผู้ชาย อาจเป็นเพราะเธอเรียกร้องอย่างไม่อายเขาเลยคิดว่าอารยามีประสบการณ์

ถ้าอย่างนั้นที่เพื่อนฝูงพูดต่อ ๆ กันมาว่าอารยายังซิงก็เป็นความจริง ที่ผ่านมาเขาไม่เชื่อเลย ถึงจะเห็นกันบ่อย ๆ เกือบทุกวันแต่ก็ไม่ได้ตัวติดกันตลอดเวลา ลับตาอารยาอาจจะมีผู้ชายเข้ามาข้องเกี่ยวหลาย ๆ คนก็ได้

แต่ปราปต์รู้แล้วว่าไม่ใช่ !

“ยายแสบ !” เค้นเสียงลอดไรฟันออกมาอย่างเจ็บใจ

ตอนนี้เขาถูกอารยาตอดรัดจนขยับแทบจะไม่ได้ ไม่ใช่แค่เธอเท่านั้นที่เจ็บ เขาก็ทั้งเจ็บและทรมาน ถ้าล่มปากอ่าวขึ้นมาจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน

“อ้อนเจ็บ”

น้ำเสียงอารยาสะอื้นน้อย ๆ นี่สินะผลของการทำอะไรไม่คิดหน้าคิดหลัง ผ่านคืนนี้ไปเธอจะต้องเดินขาถ่างแน่ ๆ

“สม ! แรดดีนัก”

เขาตบบั้นท้ายงามงอนแรง ๆ ทีหนึ่งเพราะหมั่นไส้ หากเธอบอกเขาสักคำ จะไม่ทำอะไรเกินเลยแบบนี้สักนิดเชียว ตอนนี้ล่วงล้ำหล่อนไปกว่าครึ่งแล้วให้ตายอย่างไรก็ต้องต่อให้จบ

ปราปต์ค่อย ๆ ดันเข้าไปทีละนิดจนมิดสุดลำ อารยาร้องเสียงหลงใบหน้าเหยเกแถมยังมีน้ำตา เขาจึงวางนิ้วโป้งทาบลงไปบนติ่งสวาท กดเน้น ๆ แล้วบี้วนอย่างช่ำชองคราวนี้เสียงร้องสะอื้นแปรเปลี่ยนเป็นเสียงครวญครางเร้าอารมณ์ น้ำหล่อลื่นเอ่อล้นจนเขาสามารถขยับตัวได้ตามธรรมชาติ

“อ๊าส์ ปราปต์...อ้อน...ฮึก...สะ...เสียว”

เมื่อเธอปรับตัวกับสิ่งแปลกปลอมได้อารยาก็เปิดรับปราปต์ได้ลึกมากยิ่งขึ้น เธอตอดรัดเขาอย่างหนักจนชายหนุ่มครางไม่เป็นภาษา

ความตึงเครียดแสนรัญจวนใจก่อตัวขึ้นท่ามกลางการบีบรัดและเสียดสี ปราปต์ก้มลงมาครอบครองยอดถันชูชัน ทั้งดูดทั้งดึงกระตุ้นเร้าอารมณ์สาวจนเครียดครัดรวดร้าว แรงกระแทก

แรง ๆ เน้น ๆ จนอารยาหัวสั่นหัวคลอน

หญิงสาวถึงสวรรค์เป็นครั้งที่สามในขณะที่เขากำลังเร่งเครื่องตามเธอให้ทัน จนถึงจุดสุดยอดพร้อมกับคำรามลั่น ใบหน้าของเขาแหงนขึ้นมองเพดาน

เส้นเอ็นที่ลำคอยกขึ้นและเขาแดงเรื่อไปทั้งตัวเพราะความร้อน ส่วนร่างกายก็แข็งเกร็งสั่นสะท้านยามปล่อยหยาดหยดแห่งความสุขออกมาเติมเต็ม

แต่ความต้องการของอารยายังไม่เต็มอิ่ม หญิงสาวโผขึ้นกอดร่างหนาเพราะยังไม่อยากให้เขาผละจาก สองขาเกี่ยวสะโพกสอบเอาไว้เพื่อผลักดันให้ดอกไม้งามซึ่งเปียกแฉะเพราะน้ำรักห่อหุ้มแก่นกายของเขาเอาไว้ เล่นเอาปราปต์เสียวซ่านจนลมหายใจสะท้าน

“อ้อนขออีกที” เธอกระซิบเสียงสั่น

ยายเพื่อนคนนี้เหมือนเด็กตะกละ กินเท่าไหร่ก็ไม่พอส่วนเขาก็คงจะเป็นผู้ใหญ่จอมสปอยล์คอยเอาใจเด็กนิสัยเสียเสมอจึงรั้งสะโพกกลมกลึงแล้วขยับตัวเข้าออกช้า ๆ และถี่รัวในเวลาต่อมา

“ปราปต์...แรงอีก”

สองมือที่กอดคอเขาไว้แทบจะลื่นหลุดยามเมื่อเขากระแทกลึกล้ำทำให้เกิดอารมณ์สยิวซ่านถึงใจ

ปราปต์เองก็ซบใบหน้าลงกับอกอวบใหญ่ อ้าปากงับและใช้ปลายลิ้นวนไล้ยอดถันอย่างเมามัน

อารยาตอดรัดเขาอย่างดีเยี่ยมจนตัวตนของปราปต์ขยายใหญ่เหยียดยาว ทุกอณูที่อยู่ในกายสาวปวดร้าวตึงรัดอย่างหาที่สุดไม่ได้ แล้วก็ต้องคำรามอีกหนเมื่อถึงปลายทางสวรรค์ไปพร้อม ๆ กับคนตัวบาง

ปราปต์ผ่อนร่างเล็กเจ้าของสะโพกกลมกลึงลงกับโซฟาก่อนจะถอดถอนแก่นกายออกอย่างเชื่องช้า อารยาหน้าเบ้เพราะนอกจากรอยอารมณ์หวามที่คั่งค้างยังตามมาด้วยความรู้สึกปวดที่แล่นปราดจากกลางกาย จำเป็นต้องนอนงอก่องอขิงอย่างเสียไม่ได้

ปราปต์มองภาพนั้นแล้วได้แต่ถอนหายใจ เรื่องนี้มันไม่ควรเกิดขึ้นเลยสักนิดแต่มันก็เกิดขึ้นแล้ว

“ไม่ต้องมาสำออย ทีเมื่อกี้บอกเอาอีก แรงอีก สมควร”

ร่างใหญ่ยืนขึ้นเต็มความสูงก่อนจะเดินเข้าไปดึงทิชชูจากกล่องบนโต๊ะอาหารแล้วกลับเข้ามาแยกเข่าทั้งสองข้างออก เช็ด

ทำความสะอาดนวลเนื้ออวบอูมที่ตอนนี้บวมแดงหลังจากผ่าน

ศึกหนัก ความงดงามสะอาดตาอย่างผู้หญิงที่ดูแลรักษา

ความสะอาดตัวเองเป็นอย่างดีทำให้ปราปต์กลืนน้ำลายลงคอ

อีกหน ตัวตนที่ยังไม่สิ้นฤทธิ์ดีเริ่มแข็งขึงขึ้นมาอีกครั้ง

“ต่อได้ไหม” ถามอย่างไม่อ้อมค้อม เสียงสั่น ๆ ของเขาบ่งบอกว่าไม่อาจต้านทานความต้องการที่เกิดขึ้นไหว

“แล้วอ้อนจะหายเจ็บไหม” อารยาผงกศีรษะมองปราปต์แล้วถามอย่างหวั่นใจ ข้อนี้เขาตอบไม่ได้ นี่ก็เป็นครั้งแรกเหมือนกันที่ได้ฟัดสาวซิง ๆ แถมดันเป็นเพื่อนตัวจุ้นที่คอยวุ่นวายกับชีวิตเขาไม่เลิกอีก

“เดี๋ยวก็รู้เอง อ่าซ์” / “อ๊ะ !”

ครั้งนี้ปราปต์ไม่รอให้อารยาอนุญาต เขาจับท่อนเนื้อใหญ่โตจนกำไม่รอบแทรกเข้าไปในเนื้อพร้อมดันจนมิดโคน

ความวาบหวามทำให้ร้องออกมาแทบจะพร้อมกัน หญิงสาวบิดกายเร่า ๆ บริเวณที่เชื่อมต่อกันร้อนผ่าวราวกับเขาและเธอเป็นลูกสูบกำลังสูง

“โอ้ว...” ปราปต์เสียวใบหน้าแหงนหงาย

อารยาแทบคลั่งกับความซาบซ่านและความเกรี้ยวกราดจากเสียงคำรามดังลั่นของเขา เธอรู้สึกว่าร่างกายตื่นตัวและบีบรีดความตื่นเร้าที่กระแทกกระทั้นหนักหน่วงขึ้นเรื่อย ๆ เธอหอบหายใจอย่างร้อนรน พยายามบดเบียดเข้าหา ปราปต์รู้ว่าเธอต้องการอะไร เขาดึงมือของเธอที่ลูบไล้เรือนกายอย่างเซ็กซี่มาวางตรงหว่างขาตำแหน่งที่ติ่งสาวเบ่งบานเต็มที่แล้วออกแรงกดแล้วขยับมือเล็กให้บดบี้ตรงนั้นอย่างชี้แนะ

นี่เป็นความตื่นเต้นอีกอย่างหนึ่งที่อารยาเพิ่งค้นพบ มันช่วยเร่งเร้าความสุขสุดยอดของตัวเองได้อย่างน่าประหลาดใจ

มือหนาเปลี่ยนมาลูบไล้ปทุมถันอวบอิ่มเรื่อยลงมายังเอวคอดสวยต่ำลงอีกเป็นสะโพกงามงอน เขารู้สึกได้ว่าเธอใกล้ถึงเส้นชัย เธอทั้งร้อนผ่าวและคับแน่นจนเขาถึงกับเงยหน้าขึ้นคำรามเสียงต่ำอยากจะแซงหน้าเธอไปให้รู้แล้วรู้รอด แต่ก็อดทนเอาไว้ จะเสียเชิงชายเพราะยายคนนี้ไม่ได้เด็ดขาด

เขาเกร็งจนเส้นเลือดปูดโปนและอารยาหวีดร้องเมื่อเขากระแทกอย่างหนักหน่วงและล้ำลึกด้วยแรงทั้งหมดในระลอกแรก โถมซ้ำอีกครั้งจนความสุขสมแผ่กระจายซาบซ่านแล้วจึง

โหมกระหน่ำเข้าไปอีกระลอกจนฉีดพิษสงเข้าไปในตัวอารยาอย่างร้อนแรง แม่ตัวดีหลับตาพริ้มพร้อมกับยิ้มเคลิบเคลิ้ม เธอคงจะจดจำประสบการณ์ครั้งแรกที่เขามอบให้ไปจนวันตาย

ชายหนุ่มใช้ทิชชูเช็ดคราบเปื้อนจนดอกไม้สีหวานสะอาดเอี่ยม อารยาเขินจนหน้าแดงรีบหนีบขาเข้าด้วยกันและแทบไม่กล้าขยับตัว เมื่อกี้ทำอะไรลงไปน่าอายชะมัด

“คืนนี้ฉันทำให้เธอหายอยากแล้ว” เขาก้มลงมากระซิบใกล้ ๆ พุ่มไหมนุ่มลื่นแล้วพรมจูบโหนกเนื้อละมุน แลบลิ้นออกมาดุนดันหน้าท้องแบนราบอย่างปลุกเร้า เลื่อนขึ้นไปจูบบดเคล้าเม็ดทับทิมสีน้ำตาลอ่อนสลับดูดดึงเข้าปากอย่างเพลิดเพลินก่อนที่มืออีกข้างจะคืบคลานมากลางหว่างขา

“ซี๊ดดด” อารยาสูดปากเมื่อนิ้วเรียวแหวกสองแคมนุ่มออกจากกันแล้วกดลึกเข้ามาอีกครั้ง ไม่ใช่เพียงหนึ่งแต่มากถึงสามให้ความรู้สึกใกล้เคียงกับตอนที่เขาใช้ตัวตนสอดใส่จากนั้นก็ขยับเข้าออกถี่รัวจนสติสัมปชัญญะของคนตัวเล็กแตกกระเจิง เธอหวีดร้องอย่างสุขสมเมื่อคลื่นความหฤหรรษ์สาดซัดอีกครา คราวนี้อารยารู้สึกว่าความต้องการได้รับการเติมเต็มจนล้นเอ่อเช่นกันกับความสุขที่หัวใจแต่ช่วงเวลาแห่งความสุขนั้นสั้นนัก หญิงสาวตระหนักได้ก็ตอนที่ได้ฟังถ้อยคำที่ปราปต์กระซิบ

“ถึงเวลาที่เธอจะต้องไปคุยกับฟ้างามเป็นการตอบแทนฉันซะที

บทก่อนหน้า
บทถัดไป