บทที่ 17 บทที่ 16 เนคไทสีฟ้า

บทที่ 16 เนคไทสีฟ้า

"ฝนตกห่าใหญ่หรือพายุจะถล่มกันวะ ลูกชายคนเดียวของฉันมาเหยียบบ้านในรอบหลายเดือน"

"…" พันไมล์ไม่ตอบโต้คำพูดแดกดันผู้เป็นพ่อ เขาเลือกที่จะเงียบแล้วหันไปมองบุญนิศาที่ยืนควงแขนพ่ออยู่ จากนั้นค่อยตอบกลับพ่อตัวเอง "แค่แวะมาดูว่าพ่อยังอยู่ดีไหม"

"ฉันสบายดี คนที่ต้องถามน่าจะเป็นฉันมากกว่า...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ