บทที่ 45 บทที่ 44 สงสาร

บทที่ 44 สงสาร

ระหว่างทางไปจันทบุรี เหมราชอาสาขับรถให้เพื่อน ๆ นั่งชมวิวสองข้างทางอย่างสบายใจ แต่จะมีคนหนึ่งที่ทำหน้านิ่งมาตลอดทางก็เถอะ

"ถ้าไปแล้วไม่เจอล่ะวะ" เจคอปพูดขึ้นทำลายความเงียบภายในรถ ทั้งไทม์ เหมราชและพันไมล์ต่างหันมามองหน้าเขาพร้อมกัน

"ก็ต้องลองไปหาก่อนสิ ไม่ลองจะรู้เหรอ" ไทม์ตอบ

"จันทบ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ