บทที่ 27 ตอนที่2.ก็แค่นี้

กรรชลตามมาทันตอนที่ฉัตรฉายวิ่งมาถึงรถพอดี หญิงสาวควานหากุญแจรถในกระเป๋าถือด้วยความลนลาน ก่อนจะร้องออกมา เมื่อถูกล็อคจากทางด้านหลัง

“ช่วยด้วย! ปล่อยนะ! ช่วยด้วย!” กรรชลขบกรามเข้าหากันจนเป็นสันนูน เท้าหนาภายใต้รองเท้าผ้าใบเจ็บร้าว เพราะคนที่เขาจับล็อคเอาไว้กระทืบเท้าลงมาไว้ยั้ง

“โอ้ย! หยุดนะยายบ้า ห...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ