บทที่ 230 คุณเป็นหนี้ชีวิตให้ฉันตลอดชีวิตของคุณ

เสียงพลุดังขึ้นปลุกให้เซบที่นอนอยู่ในพุ่มดอกไม้ตื่นขึ้น เขาลุกขึ้นนั่งอย่างงัวเงีย สังเกตเห็นเสื้อผ้าที่ยับยู่ยี่และรอยขีดข่วนบนหน้าอก แววตาฉายแววตกตะลึง

เขาจำได้ว่าก่อนที่จะหมดสติไป เขาเห็นชารอนและอดไม่ได้ที่จะเข้าไปกอดและจูบเธอ

เมื่อนึกถึงเรื่องนี้ สีหน้าของเซบก็เคร่งเครียดอย่างหนัก

เขาจัดเสื้อ...