บทที่ 270 เหมือนกับตอนที่คุณยังเป็นเด็ก!

ชารอนชะงักไปครู่หนึ่งแล้วหันไปหาเซ็บ "เปล่าค่ะ คุณสมิธ มีอะไรรึเปล่าคะ"

ดวงตาของเซ็บจับจ้องอยู่ที่เธอ เต็มไปด้วยความรู้สึกบางอย่างที่ลึกซึ้งและอ่านไม่ออก

"ถ้าไม่ใช่ แล้วทำไมคุณถึงพยายามตีตัวออกห่างล่ะครับ"

ชารอนตัวแข็งทื่อ รีบยืดตัวนั่งตรง แล้วพึมพำ "คุณสมิธคะ ฉันแค่ไม่อยากรบกวนการทำงานของคุณค่ะ"...