บทที่ 507 ฉันจะไม่ทำอะไรโง่

ชารอนเงยหน้าขึ้นมองและเห็นความเศร้าลึกล้ำในดวงตาของเขา หัวใจของเธอก็เจ็บปวดขึ้นมาอย่างห้ามไม่ได้

เธอเอื้อมมือไปกอดเซบ กระซิบว่า "ขอแค่เราสามคนอยู่ด้วยกัน นั่นก็สำคัญที่สุดแล้วนะ"

พวกเขากอดกันเงียบๆ ราวกับว่าเวลาได้หยุดนิ่งลงในชั่วขณะนั้น

สักพัก ก็มีเสียงเคาะประตู

เซบคลายอ้อมกอดจากชารอนแล้วร้องบอ...