บทที่ 14

แสงแดดอ่อนๆ ยามเช้าส่องลอดผ่านม่านเข้ามา ปลุกฉันให้ตื่นจากการหลับใหลที่สงบอย่างน่าประหลาดใจ

ฉันขยี้ตาและใช้เวลาครู่หนึ่งรวบรวมความคิด เรื่องราวของเมื่อวานค่อยๆ ย้อนกลับเข้ามาในหัว มันแปลกที่พายุข้างนอกหายไปแล้ว เพราะตอนนี้ฉันได้ยินแต่เสียงนกร้องเจื้อยแจ้วจากข้างนอก…

พอฉันลุกขึ้นนั่ง ฉันก็ตระหนักว่...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ