ดวงจันทร์แฝด - บทที่ 300 - บทสรุปตอนที่ 2

แขนของกันเนอร์โอบรอบท้องฉัน เขาเอนคางลงบนไหล่ฉัน

“เป็นไรรึเปล่า” เขาถามเสียงเบา

“ฉันสบายดี” ฉันตอบแล้วเอื้อมมือขึ้นไปแตะแก้มเขาเบาๆ เขาหันหน้ามาจูบลงบนฝ่ามือฉัน

“เธอร้องไห้อีกแล้วนะ” เขาพูด ราวกับว่าฉันไม่รู้ตัวงั้นแหละ

“แหม คนท้องก็ร้องไห้เป็นธรรมดาแหละ ท่านอัลฟ่าผู้ยิ่งใหญ่” ฉันพูดติดตลกแล้วหันไปเ...