บทที่ 1484 เมื่อความกระสับกระส่ายรู้สึกเหมือนคำสาป

ขณะที่เอมิลิโอกำลังจะจากไป เขาหันกลับไปมองกองเถ้าถ่านเป็นครั้งสุดท้ายอย่างอาลัยอาวรณ์ ความกระสับกระส่ายอันแปลกประหลาดก็ปั่นป่วนอยู่ในอกของเขา

เขาอธิบายความรู้สึกนั้นไม่ถูก แต่ความหงุดหงิดนั้นราวกับเป็นคำสาปที่คอยตามหลอกหลอนอยู่ในใจ

น้อยครั้งนักที่เขาจะรู้สึกเช่นนี้... ยกเว้นก็แต่ตอนที่เขาฆ่าใครสัก...