บทที่ 105: การสนทนาที่น่าตกใจ

เราใช้เวลาไม่นานก็มาถึงจุดหมาย เรานั่งรถกันมาเงียบๆ ขณะที่ฉันยังคงมองออกไปนอกหน้าต่าง ส่วนแจสเปอร์ก็กอดฉันไว้แนบชิดข้างกายเขาเหมือนเคย คุณคงคิดว่าเขาไม่อยากให้มีอะไรเกิดขึ้นกับฉันเลยสินะ ดูจากการที่เขากอดฉันแน่นขนาดนี้ ฉันเหลือบมองแจสเปอร์เป็นครั้งคราว เขาก็ก้มลงมองฉัน ยิ้มมุมปากอย่างมีเสน่ห์ก่อนจะห...