บทที่ 92: ฉันทำอะไรแล้ว

ตอนที่ผมมองเดวอนขณะที่เราทุกคนนั่งอยู่ในส่วนพื้นที่นั่งเล่นในเพนต์เฮาส์ ผมก็เสริมขึ้นว่า “ปกตินายจะเป็นคนที่อยู่ในรถเตรียมพร้อมเสมอ งั้นเพื่อความปลอดภัยของเธอ ให้เธออยู่กับนายไปก่อนจนกว่าเราจะรู้ว่าพวกนั้นไม่ใช่คนที่อยู่เบื้องหลังการโจมตี ‘ที่เขาว่ากัน’ ของเธอ นี่คงไม่ใช่ครั้งแรกหรอกที่มีคนอื่นเป็นค...