บทที่ 26

เราใช้เวลาไม่นานนักก็มาถึงห้องเต้นรำ เสียงดนตรีค่อยๆ ดังขึ้นต้อนรับเรา ทันทีที่มาถึง ดวงตาของฉันก็เริ่มสอดส่ายมองหาพวกเขา คู่แท้รูปงามของฉัน กล้ำกลืนความกลัวลงคอ เราก้าวเข้าไปข้างใน หัวใจเต้นรัวเร็วปานแสง

“ผ่อนคลายนะ” เอ็มม่ากระซิบ เธอคงรู้ว่าฉันกำลังประหม่า “ขอโทษที” ฉันพึมพำพลางเหลือบมองเธอ “ประห...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ