บทที่ 122 ใช่ไหม แฟนเหรอ?

ให้ไปขอร้องเขาน่ะเหรอ ไม่มีทาง!

ฉันปล่อยมือเจอร์รี่ แล้วโดยไม่สนใจว่าคริสโตเฟอร์กับเซซิลจะเห็นหรือไม่ ก็หันหลังเดินออกมา

ทันใดนั้น ทุกอย่างก็มืดลงเมื่อเสื้อโค้ตผู้ชายตัวยาวถูกโยนคลุมหัวฉัน ฉันถูกดึงกลับไปจนหลังชิดราวระเบียง พ้นจากสายตาของคริสโตเฟอร์และเซซิล

กลิ่นมิ้นต์สดชื่นลอยเตะจมูก

มันเข้ากับ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ