บทที่ 139 เมื่อลูกศรถูกยิงแล้ว ก็ไม่สามารถดึงข้อมูลได้

ถึงแม้คำพูดของเขาจะเลือนหายไปกับเสียงหึ่งๆ ของไดร์เป่าผม แต่ฉันก็พอจับใจความได้ว่าคริสโตเฟอร์ต้องการจะสื่ออะไร

ลึกลงไปข้างใน ความรู้สึกที่ถูกฝังกลบมานานทำท่าจะปะทุขึ้นมาอีกครั้ง เกือบจะทำลายความสงบที่ฉันพยายามรักษาไว้อย่างมั่นคง ฉันจิกเล็บลงบนฝ่ามือ ความเจ็บแปลบดึงสติฉันกลับมาสู่สภาวะที่แจ่มชัดขึ้น...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ