บทที่ 182 เจอร์รี่ชอบคุณ

หัวใจของฉันรู้สึกราวกับถูกพลังที่มองไม่เห็นบีบรัด

เมื่อเห็นความเศร้าหมองฉายชัดบนใบหน้าของเจอร์รี่ ฉันก็เขย่งปลายเท้าขึ้นตามสัญชาตญาณ ยื่นมือออกไปหมายจะขยี้ผมเขา แต่แล้วก็ชะงักกลางคันเมื่อได้สติ เราสบตากัน นัยน์ตาสีน้ำตาลของเขาดูจริงจัง และฉันก็ปลอบเขาเบาๆ "เธอไม่โทษคุณหรอก"

ชั่วขณะหนึ่ง ดวงตาของเจ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ