บทที่ 186 คุณกลัวความเข้าใจผิดใครบ้าง

แม้พรมตรงโถงทางเดินจะนุ่ม ความเจ็บแปลบตอนก้นกบกระแทกพื้นก็ยังแล่นปราดเข้ามาในหัวที่กำลังมึนงงของฉัน

คนที่พาฉันขึ้นมาที่นี่คือคริสโตเฟอร์

ที่แท้ฉันจำคนผิดไปเอง

พอรู้สึกได้ว่าฉันขัดขืน คริสโตเฟอร์ก็หยุด แสงไฟส่องให้เห็นเงาร่างของเขาพร้อมรอยยิ้มเยาะ "งั้นเธอก็ตัดสินใจจะอยู่กับมันสินะ? รอให้มันแต่งงา...