บทที่ 209 แต่ละคนกลับมาที่ของพวกเขา

ฉันลุกพรวดขึ้นยืน เขย่งปลายเท้าเล็กน้อย แล้วโผเข้าสู่อ้อมแขนของเจอร์รี่ เอามือโอบรอบเอวเขาไว้แน่น

"วันนี้คึกคักจังเลยนะ" เจอร์รี่หยอกล้อ พลางลูบหลังศีรษะฉัน "คิดดีแล้วเหรอ"

"คิดดีแล้ว" ฉันตอบ ขณะที่สายตาเหลือบไปเห็นคริสโตเฟอร์ยืนอยู่ที่ประตูพอดี ใบหน้าของเขาเรียบเฉยเย็นชาดุจน้ำแข็ง

ก่อนที่ฉันจะได...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ