บทที่ 211: ทำไมฉันควรเศร้า

ไม่ ฉันไม่เชื่อเรื่องบังเอิญแบบนี้หรอก

ตอนที่ฉันคว้ากุญแจรถ เตรียมจะออกไป คริสโตเฟอร์ก็คว้าข้อมือฉันไว้ "จะไปไหน เดี๋ยวผมไปส่ง"

ฉันสวนกลับ "ไปที่ที่มีสัญญาณน่ะสิ"

ก่อนจะออกไป ฉันจ้องหน้าเขาเขม็ง "เรื่องไลฟ์สตรีมเมื่อตอนบ่ายมันเกิดอะไรขึ้น ทำไมฉันหาคลิปย้อนหลังในเน็ตไม่เจอเลย"

แววตาของคริสโตเฟอร์...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ