บทที่ 231: เขาทำลายฉัน

โซเฟียโน้มตัวเข้ามา น้ำเสียงของเธอผสมผสานความกังวลและความอยากรู้อยากเห็น "สองสามปีมานี้เธอคงลำบากมากเลยสินะ"

ฉันประหลาดใจ "เธอรู้ได้ยังไง"

เธอยิ้ม ดวงตามีแววฉลาดปราดเปรื่อง "ฉันเดาเอาน่ะ ถึงแม้เราจะไม่สนิทกันขนาดนั้น แต่ฉันก็ดูออกว่าเธอไม่ใช่ผู้หญิงประเภทที่จะหวั่นไหวง่ายๆ"

เธอกล่าวต่อด้วยท่าทางเ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ