บทที่ 238: ถ้าเป็นคุณคุณจะเลือกใคร

คนขับรถพาไปยังโรงแรมตามเส้นทางด้วยความแม่นยำคงที่ เรานั่งเงียบๆ อยู่เบาะหลัง คริสโตเฟอร์จมอยู่กับความเงียบของตัวเอง นานๆ ครั้ง เขาจะเหลือบมองมาทางฉัน แต่ก็ไม่ได้พูดอะไร

ในเมื่อเขาไม่คิดจะพูด ฉันก็ไม่รู้สึกว่าจำเป็นต้องเติมช่องว่างด้วยการคุยเรื่องสัพเพเหระ ความเงียบติดตามเราไปตลอดระยะทางสั้นๆ สู่จุด...