บทที่ 252: คุณกลัวไหม

หัวใจฉันพลันอ่อนยวบลง ละลายในอ้อมกอดของเขา ฉันโอบแขนรอบเอวเจอร์รี่ กอดเขาไว้แน่น ปล่อยให้เขาทำตามใจชอบ

อาจเพราะรู้ว่ามีคนอื่นอยู่ในบ้านอีกสองคน เจอร์รี่จึงไม่ได้รุกล้ำเกินไป เขาแค่จูบฉัน ดวงตาเต็มไปด้วยความรู้สึกลึกซึ้ง "คืนนี้ไปหาผมที่ห้องไหม"

แก้มฉันแดงซ่าน ถลึงตาใส่เขาอย่างล้อเล่น "จะให้เอลิสซ่...