บทที่ 270: ยาคุมกำเนิด

คำพูดของเจอร์รี่เหมือนไฟฟ้าช็อต แล่นจากหูตรงสู่หัวใจฉัน

ฉันถอนหายใจยาว ในที่สุดก็เข้าใจแล้วว่าทำไมอารมณ์เขาถึงเปลี่ยนไปตอนมื้อกลางวัน

เจอร์รี่สังเกตเห็นแล้วถาม “ถอนหายใจทำไมเหรอ”

“คุณคิดว่าไงล่ะ” ฉันหยิกเอวเขาแล้วพ่นลมหายใจ “ตอนกลางวันคุณกำลังซดซุปอยู่ แล้วท่าทีคุณก็เปลี่ยนไปเลย มันทำฉันใจเสียนะ”...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ