บทที่ 278: คุณหายไปแล้ว 758 วัน

หลานชายของเอลเลนเป็นไข้ เธอจึงลาหยุดหนึ่งวันเพื่อไปโรงพยาบาล

บ้านทั้งหลังเงียบสงัด แสงสุดท้ายของวันสาดส่องเข้ามาในห้อง ทำให้แม้แต่เสียงหัวใจเต้นของเจอร์รี่ก็ยังดังให้ได้ยิน

บรรยากาศโรแมนติกอบอวลไปทั่ว ฉันใช้ศอกสะกิดเขาเบาๆ แล้วพูดว่า "คุณคงหิวแล้ว ฉันจะทำมื้อเย็นให้"

"หิวสิ" เจอร์รี่ตอบ ดวงตาของเ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ