บทที่ 326 เจอร์รี่โกรธ

เมดิสันพุ่งเข้ามาหาฉันในพริบตา

แต่ตอนนั้นแคลร์ก็วิ่งหนีไปแล้ว

ฉันคว้าเอาร่มคันหนึ่งแล้ววิ่งตามเธอไป

เมดิสันคว้าแขนฉันไว้ "วิ่งไม่ได้นะ ใจเย็นๆ เดี๋ยวฉันตามเธอไปเอง"

เธอยื่นร่มคันใหญ่ของเธอให้ฉันแล้วเอาคันเล็กของฉันไป ก่อนจะวิ่งตามแคลร์ไป

จริงๆ แล้วฉันชะลอไม่ได้ เลยรีบตามพวกเขาไป พยายามไม่ให้กระ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ