บทที่ 33 ฉันคิดถึงคุณ

นั่นเป็นเสียงของคริสโตเฟอร์

หัวใจฉันที่หล่นไปอยู่ตาตุ่มพลันกลับเข้าที่ ฉันรู้สึกโล่งใจระคนหงุดหงิด หลังจากประคบเย็น ทายาที่ข้อเท้า และพักผ่อนอยู่หลายชั่วโมง อย่างน้อยฉันก็พอจะลงน้ำหนักได้บ้างแล้ว

แต่คริสโตเฟอร์ที่ยืนอยู่หน้าประตูกำลังจะหมดความอดทนอย่างเห็นได้ชัด

ฉันเดินโขยกเขยกไปที่ประตู ได้ยินเส...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ