บทที่ 445 ความสุขมาก่อนความเศร้าโศก

เจอร์รี่ไม่เกรงใจเลย "ถึงภรรยาผมจะช่วยคุณเพราะเห็นแก่เอลิซซ่า แต่เธอก็ลงแรงไปนะ ถือซะว่าคุณติดหนี้บุญคุณพวกเรา ถ้าภรรยาผมต้องการความช่วยเหลือเมื่อไหร่ คุณต้องยื่นมือเข้ามาช่วย"

นี่เขาเป็นต้นไม้ขอพรหรือไงนะ

ใครต่อใครก็อยากให้เขาติดหนี้บุญคุณทั้งนั้น

แต่เมื่อพูดออกไปแล้วก็ไม่อาจถอนคำพูดได้

อย่างไร...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ