บทที่ 71 คริสโตเฟอร์ เราเสร็จแล้ว!

ราวกับหัวใจถูกใครบางคนฉีกกระชากออกเป็นเสี่ยงๆ

น้ำตาของฉันเหือดแห้งไปหมดแล้ว ฉันพูดเสียงแผ่วเบา "ฉันไม่มีสามี ไม่มีครอบครัว ได้โปรด คุณต้องช่วยลูกของฉันให้ได้"

พยาบาลชำเลืองมองระหว่างขาของฉัน ดูอึดอัดใจอยู่บ้าง แต่ในที่สุดก็พูดว่า "เราจะพยายามอย่างเต็มที่ค่ะ"

การได้ยินคำพูดเหล่านั้นจากแพทย์ทำให้ฉั...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ