บทที่ 109

อลิซซา

การเห็นไอแซคส่งความเย็นเยียบแล่นพล่านไปทั่วร่างฉัน เหมือนเศษแก้วทิ่มแทงผิวหนัง รู้สึกเหมือนหายใจไม่ออกเวรเอ๊ย ฉันก้าวเข้าไปใกล้คิงตามสัญชาตญาณ ขยุ้มแจ็กเกตเขาไว้ราวกับมันเป็นสิ่งเดียวที่ช่วยให้ฉันทรงตัวอยู่ได้ ร่างกายเขาเกร็งขึ้นเป็นการตอบสนอง พลังงานมืดดำพลุ่งพล่านขึ้นในตัวขณะที่เขาขยับมายืน...