บทที่ 117

อลิซซา

ชีพจรฉันเต้นระรัวเมื่อนิโคเอื้อมมือไปหยิบมีดคมกริบที่วางอยู่บนโต๊ะ แล้วคุกเข่าลงตรงหน้าฉัน ฉันยังคงนิ่งสนิทขณะที่เขาจรดคมมีดลงบนเสื้อ กรีดมันขาดออกในคราวเดียว เสียงเนื้อผ้าฉีกขาดดังสะท้อนไปทั่วห้อง เขากระชากมันออกจากไหล่ฉันราวกับว่ามันทำจากกระดาษ เผยให้เห็นหน้าอกเปลือยเปล่าสัมผัสอากาศเย็นยะเย...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ