บทที่ 122

อลิซซ่า

ฉันตื่นนอนตอนตีห้า ประสาทสัมผัสตื่นตัวด้วยความคาดหวังรอคอย อีกไม่นานมาริน่าจะมาถึง และแม้ว่าฉันจะไม่แน่ใจนักว่าการพบกันครั้งนี้จะมีอะไรบ้าง แต่ฉันรู้ว่าฉันต้องดูดี ความหนักอึ้งของสิ่งที่รออยู่ข้างหน้ากดทับฉัน ทำให้เวลายามเช้ารู้สึกหนักหน่วงยิ่งกว่าเดิม

น้ำอุ่นๆ ไหลอาบร่างขณะที่ฉันใช้ผ้าขนหนู...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ