บทที่ 162

"เธอไม่ได้แตกสลายนะ คิง เธอเป็นของฉัน และฉันจะอยู่ตรงนี้เพื่อประคับประคองเธอเสมอ" ฉันพึมพำ

ดวงตาของเขาวูบไหวด้วยอารมณ์—ความปรารถนาและความอ่อนโยนที่ปั่นป่วนซึ่งแทรกผ่านม่านหมอกของความโกรธและแอลกอฮอล์ ในทุกการลูบไล้อย่างแผ่วเบา ฉันดึงเขาให้ออกห่างจากพายุอารมณ์ดิบเถื่อนนั้นมากขึ้นเรื่อยๆ ทำให้ความเดือด...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ