บทที่ 17

อลิสสา

ฉันสลัดความทรงจำอันเลวร้ายทิ้งไป บังคับตัวเองให้จดจ่ออยู่กับปัจจุบันตรงหน้า เมสันพลิกหน้าหนังสือของเขา จดจ่ออยู่กับมันอย่างเต็มที่ เปิดโอกาสให้ฉันได้หายใจหายคอและรวบรวมความคิด การมีเขาอยู่ด้วยกลับให้ความรู้สึกปลอบประโลมใจอย่างน่าประหลาด ถึงแม้ฉันจะยังคงระแวงในเจตนาของเขาก็ตาม

เสียงครางอืออา...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ