บทที่ 184

อลิซซ่า

แสงแดดสาดส่องผ่านกระจกหน้ารถ—เข้มข้น สีทอง อบอุ่น เป็นแสงแบบที่มีอยู่แต่ในรูปถ่ายเก่าๆ ฉันกวาดตามองไปรอบๆ หัวใจเต้นระรัวอยู่ในอกราวกับพยายามจะเตือนฉัน

ฉันจำย่านนี้ไม่ได้เลย

แต่ไม่รู้ทำไม ฉันถึงรู้แน่ชัดว่าเรากำลังจะไปไหน

มือของคิงกุมมือฉันไว้บนคอนโซลรถ นิ้วโป้งเขาลูบไล้เป็นวงกลมช้าๆ อย่างอ่...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ