บทที่ 227

“นีน่า ขอเครื่องดื่มอีกแก้วหน่อยสิ” แอชลีย์ตะโกนข้ามโต๊ะมาเหมือนกับว่าเราอยู่ในบาร์เหล้าโทรมๆ เสียงดังโหวกเหวก แทนที่จะเป็นงานเบบี้ชาวเวอร์แบบปุบปับของฉัน

ฉันร้องคราง ใช้มือข้างหนึ่งยันโต๊ะไว้ ส่วนอีกข้างก็ลูบหน้าท้องที่กลมเป่งของตัวเอง พยายาม...และล้มเหลว...ที่จะทนให้ผ่านพ้นอาการเจ็บท้องคลอดที่แล่น...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ